Mandelbulb 3d i Mandelbulber - różni autorzy
Fraktale fascynują naukowców i artystów od kilkudziesięciu lat (pojęcie fraktala zostało wprowadzone do matematyki przez francuskiego informatyka i matematyka polskiego pochodzenia Benoîta Mandelbrota w latach siedemdziesiątych XX wieku, choć wiele fraktali znanych było już wcześniej) i, w uproszczeniu mówiąc, powstają z obliczania dość prostych (w stosunku do efektów!) wzorów rekurencyjnych - czyli powtarzania tej samej operacji (wzoru) na kolejnych wynikach wyjściowej liczby (przykład tworzenia jednego z najprostszych fraktali - nie wymagającego nawet używania wzorów - Trójkąta Sierpińskiego).
Mandelbulb z kolei jest trójwymiarowym tworem analogicznym do
zbioru Mandelbrota, stworzonym przez Daniela White'a i Paula Nylande. Te piękne trójwymiarowe światy powstają w wyniku zastosowania podobnych - powtarzanych tysiące razy - wzorów jak w przypadku klasycznych fraktali - są jednak uzupełnione o dodatkowy, trzeci wymiar. Purysta naukowy mógłby powiedzieć, że są z tym pewne problemy i jego zapraszam choćby do strony
Mandelbulb w Wikipedii, gdzie też można zapoznać się z podstawowymi wzorami. Nas jednak interesuje
piękno, a w przypadku Mandelbulb jest ono tak okazałe, że wprost nie można się nasycić.
Zapraszam więc do fascynującej podróży przez światy stworzone ze stosunkowo prostych, powtarzanych i powtarzanych i powtarzanych wzorów. Czy nie przywodzi to wam na myśl odległych, pełnych obcego życia, planet?
Gorąco polecam!
Citronian Man
ps. Na końcu artykułu będziesz się mógł, drogi czytelniku, zapoznać z zaskakująco prostym narzędziem do tworzenia tych fascynujących animacji. Kilkadziesiąt minut zabawy z opcjami programu - bez używania wzorów - potrafi stworzyć obrazy naprawdę urzekające. Może jest to więc początek znacznie dłuższej przygody?
----------------------------------------------------------------